tag:blogger.com,1999:blog-3231363864029703342024-03-14T03:33:12.075-07:00ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ .....हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.comBlogger77125tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-52821473286543995982015-02-24T01:42:00.001-08:002015-02-24T01:42:57.277-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਵੇਦ ..... <br />
<br />
ਰਾਤ ਦਾ ਪਿਛਲਾ ਪਹਿਰ <br />
ਅਜੇ ਸਵੇਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਣਿਆ <br />
ਜਦੋਂ ਖਵਾਬਾਂ ਨੇ ਉਦਾਸੀਆਂ ਦੇ ਹਰਫ਼ ਪੜ੍ਹੇ <br />
ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਚਿਰਾਗ ਬਾਲੇ <br />
ਤੇ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਨੂੰ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ <br />
ਖੂਬ ਰੋਏ .....<br />
ਖਿਆਲਾਂ ਨੇ ਕੰਜਕਾਂ ਬੁਲਾਈਆਂ <br />
ਪੈਰ ਧੋਤੇ ,ਸੰਧੂਰ ਲਾਇਆ , ਮੋਲੀ ਬੰਨੀ <br />
ਤੇ ਟਕਾ ਟਕਾ ਰੱਖ ਕੇ <br />
ਕੰਜਕਾਂ ਕੁੰਆਰੀਆਂ ਨੂੰ <br />
ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ .....<br />
ਹੁਣ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ <br />
ਵੇਦ ਪੜ੍ਹਨਾ ਆ ਗਿਆ ਸੀ .....<br />
<br />
ਹੀਰ ..... </div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-7357256654423276712014-10-26T00:03:00.003-07:002014-10-26T00:03:33.332-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">ਔਰਤ .... </span></b><br /><br />ਉਸ ਕਦੇ ਦਾਇਰਿਆਂ ਤੋਂ <br />ਪਾਰ ਜਾਣ ਦੀ ਜੁਸਤਜੂ <br />ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤੀ <br />ਨਾ ਉਸਨੇ ਕਦੇ ਦੀਵਾਰਾਂ ਦੇ ਪਾਰ <br />ਝਾਕਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ <br />ਪਰ ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਤੀਵੀਂ ਦੇ <br />ਪੈਰਾਂ ਹੇਠਾਂ ਜ਼ਖਮਾਂ ਦਾ ਘਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ <br />ਜੋ ਚੀਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਦੀ ਮਿੱਟੀ <br />ਇਸ ਨਿਪੁੰਸਕ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ <br />ਔਰਤ ਦਰਿਆ ਦੀ ਛਲ ਉੱਤੇ <br />ਅੱਡਿਆਂ ਭਾਰ ਖਲੋਤੀ ਚੀਕ ਹੈ <br />ਜੋ ਉਸਦੇ ਦਰਦ ਦਾ ਮੁੱਲ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਨੇ <br /> ਆਪਣੇ ਖੇਰੂੰ ਖੇਰੂੰ ਹੋਏ ਰਿਸ਼ਤੀਆਂ ਨੂੰ <br />ਬਚਾ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ..........<br /><br /><b>ਹੀਰ ....</b>. <br /></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-5526690773665113882014-03-20T23:48:00.002-07:002014-03-22T04:19:14.664-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: medium;"><b><span style="font-size: medium;">ਸਾਨੂੰ </span></b>ਮਾਣ </span></b><b><span style="font-size: medium;">ਸਿੱਖ ਹੋਣ 'ਤੇ </span></b><b><span style="font-size: medium;">ਹੈ .....</span></b>ਹਰਕੀਰਤ ਕੌਰ ਕਲਸੀ <br />
<br />
ਸਾਨੂੰ ਸਿੱਖ ਹੋਣ 'ਤੇ ਮਾਣ ਹੈ <br />
ਸਿੱਖੀ ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਨ ਹੈ <br />
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਇਸ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ <br />
ਗੁਰੂ ਗੋਵਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਖਾਲਸੇ ਦੀ <span style="font-weight: normal;">ਸਾਜਨਾਂ </span>ਕਿੱਤੀ <br />
ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ 'ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਮਾਣ ਹੈ <br />
ਸਿੱਖੀ ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਨ ਹੈ ..... <br />
<br />
ਦਸ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਅਮਰ ਕਹਾਣੀ <br />
ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਇਹ ਮਿੱਠੀ ਬਾਣੀ <br />
ਸਾਡੀ ਹੋਂਦ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਖਾਤਰ <br />
ਆਪਣੇ ਲਾਲਾਂ ਦੀ ਜਾਨ ਤੱਕ ਵਾਰੀ <br />
ਸਾਨੂੰ ਸਿੱਖ ਹੋਣ 'ਤੇ ਮਾਣ ਹੈ <br />
ਸਿੱਖੀ ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਨ ਹੈ ......<br />
<br />
ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀ ਇਹ ਦਾਤ ਹੈ <br />
ਪੰਜ ਕਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸੌਗ਼ਾਤ ਹੈ <br />
ਇਸ ਦੀ ਰਖਿਆ ਖਾਤਰ <br />
ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਵਾਰੀ ਜਾਨ ਹੈ <br />
ਸਿੱਖੀ ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਨ ਹੈ <br />
ਸਾਨੂੰ ਸਿੱਖ ਹੋਣ 'ਤੇ ਮਾਣ ਹੈ .... .<br />
<br />
<br />
ਸੰਪਰਕ ਪਤਾ - 18 ਇਸਟ ਲੇਨ , ਸੁੰਦਰਪੁਰ ,<br />
ਹਾਉਸ ਨ -5 , ਗੁਵਾਹਾਟੀ -5 <br />
ਮੋਬ -9864171300</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-66997277494921301482013-10-10T23:37:00.000-07:002013-10-11T20:14:14.464-07:00ਉਮਰਾਂ ਲੰਬੀ ਚੁੱਪ …<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: medium;">ਉਮਰਾਂ ਲੰਬੀ ਚੁੱਪ …</span></b><br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}"> ਫਿਰ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ <br />ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੋਂ ਮੈਂ ਖਾਲੀ ਹੱਥ <br />ਇਝ ਹੀ ਤੁਰ ਜਾਵਾਂਗੀ .....</span><br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}"><br /> ਉਮਰਾਂ ਦੁਆਲੇ ਚਿਣੇ ਰੇਤ ਦੇ ਢੇਰ ਵਾਂਗ<br /> ਸਾਰੇ ਹਾਸਿਆਂ ਦੇ ਹੌਕੇ<br /> ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚੋਂ </span><span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}"><span data-ft="{"tn":"K"}" data-reactid=".r[4boz0].[1][4][1]{comment579206015460449_5844605}.[0].{right}.[0].{left}.[0].[0].[0][3]"><span data-reactid=".r[4boz0].[1][4][1]{comment579206015460449_5844605}.[0].{right}.[0].{left}.[0].[0].[0][3].[0]"><span data-reactid=".r[4boz0].[1][4][1]{comment579206015460449_5844605}.[0].{right}.[0].{left}.[0].[0].[0][3].[0].[0]">ਰੋੜ੍ਹ </span></span></span> ਲੈ ਜਾਏਗੀ<br /> ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੀਕ<span class="text_exposed_show"><br /> ਛਿੱਲੇ ਹੋਏ ਜ਼ਖਮਾਂ ਦੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ...</span></span><br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}"><span class="text_exposed_show"><br /> ਅੱਜ ਫਿਰ </span></span><br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}"><span class="text_exposed_show">ਦਰਦ ਨੇ ਨਵਾਂ ਚੋਲਾ ਧਾਰਿਆ ਹੈ<br /> ਤੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਖਿੜਕੀ<br /> ਜੋ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਨਾਲ ਜੁੜ ਗਈ ਹੈ<br /> ਬਸ ਅੱਜ 'ਤੋਂ ਅੱਖਰ -ਅੱਖਰ ਹੋਈ<br /> ਇਕ ਗਹਰੀ ਜ਼ਰਦ ਚੁਪ ਬਣ ਗਈ ਹੈ <br /> ਉਮਰਾਂ ਲੰਮੀ ਚੁੱਪ .....<br /> ....</span></span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-6092022435262856002013-08-12T09:54:00.003-07:002013-08-12T09:54:57.739-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 13px;" /><span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana,Arial; font-weight: bold;">ਤੇਰਾ ਆਣਾ ... </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕੁੱਝ ਦਿਨ ... </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਬੜਾ ਹੁਸੀਨ ਜਿਹਾ ਤਸੱਵੁਰ ਸੀ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਇਸ਼ਕ ਪਾਣੀਆਂ 'ਚ ਤੈਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹਵਾ ਚੁੱਪ ਕੀਤੀ ਛਲਕਾ ਜਾਂਦੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਜਾਮ ... </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮਨ ਅਵਾਰਾ ਜਿਹਾ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੈਂ ਹਿਮਾਲਿਆ ਦੀ ਚੋਟੀ ਤੇ ਬੈਠੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਬੀਜ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸਾਰੇ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਬੀਜ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਅੰਬਰ ਦੇ ਵਿਹੜੇ 'ਚ ... </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕਿੰਝ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਅੱਗ ਨਾਲ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਪਿਘਲਦੇ ਨੇ ਸਿਤਾਰੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕਿਵੇਂ ਮੁਹੱਬਤ ਜਲਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸਮ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਨਦੀ ਦੁਬਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਸਮੁੰਦਰ 'ਚ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਇਕ ਮੁੱਦਤ ਬਾਦ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਅੱਜ ਫੇਰ ਖਿਆਲਾਂ 'ਚ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੁਸਕਾਨ ਆਈ ਹੈ ...</span></span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-60625262311825626302013-07-31T07:32:00.001-07:002013-08-12T09:56:10.907-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Verdana,Arial;"><span style="font-weight: bold;">ਦੁਆਵਾਂ ਦਾ ਫੁੱਲ ...</span>.</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਸੋਚਾਂ ਸੱਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਪਰ ਹੀਰ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕਦੇ ਕੈਦੋਂ
ਨੇ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿੱਤੀਆਂ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਇੱਕ ਖੂਬਸੂਰਤ ਸ਼ਾਇਰਾ ਦੀ ਮੁਹੱਬਤ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਵਕਤ ਦੀ ਕਿੱਲੀਆਂ ਉੱਤੇ ਟੰਗੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮਜ਼ਬੂਰ ਖੜ੍ਹੀ ਹੈ ...</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਇਹਨਾਂ
ਪੀੜਾਂ ਦੀ ਕਸਕ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਤੂੰ ਵੀ ਸੁਣੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਦੇ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕਬਰਾਂ ਉੱਤੇ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਸੂਹੇ ਗੁਲਾਬ ਨਹੀਂ ਖਿੜਦੇ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਆਪਣੀ ਪਾਗਲ ਜਿਹੀ ਚਾਹਤ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਅਤੇ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਰੰਗੀਲੀਆਂ ਚੁੰਨੀਆਂ ਦੇ ਖ਼ਾਬ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੈਂ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਪਿੱਛੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਲੁਕਾ ਦਿੱਤੇ ਨੇ ....</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੁਹੱਬਤ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕੈਨਵਸ ਤੇ aੁੱਤਰਦੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹਥੇਲੀਆਂ ਉੱਤੇ ਲਕੀਰਾਂ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਤਿੜਕ ਜਾਦੀਆਂ ਨੇ ..</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਚੱਲ ਤੂੰ ਇੰਜ ਜ਼ਖਮਾਂ ਉੱਤੇ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਰੇਸ਼ਮੀ ਰੁਮਾਲ ਨਾ ਫੇਰ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਰਾਤ ਹਉਕੇ ਭਰਨ ਲੱਗਦੀ ਹੈ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਬੇਜਾਨ ਹੋਏ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਬੁੱਤ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕੋਲ਼ ਖੜ੍ਹੇ ਰੁੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਤਲਾਸ਼ਦੇ ਨੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੇ ਅੱਖਰ ਪੱਥਰ ਹੋ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮਲਕੜੇ ਜਿਹੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਉੱਤਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ...</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਵੇਖ ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਮ ਵੀ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਸਹਿਮੀ ਜਿਹੀ ਖੜੀ ਹੈ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਆ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਇਸਦੀ ਛਾਤੀ 'ਤੇ ਕੋਈ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਦੁਆਵਾਂ ਦਾ ਫੁੱਲ ਰੱਖ ਦੇ
.... </span></span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-91900114884529232162013-07-07T06:15:00.001-07:002013-07-07T06:15:35.057-07:00 ਪੁਸਤਕ ਸਮੀਖਿਆ - <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr1juDAgg55ZkbOxBm1MPyRFvV5cBcExYycL-fbbYR6M7Z8KisJfUnCEhyphenhyphenQLFtqNpEa-orbk9qXHrBn-izMYu2qKKEeOBqWuommlYhHlIqXy20go8eb12WPPZ_iUvKuhjtLCblagAL01g/s1600/931324_140355516158674_2134607422_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="219" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr1juDAgg55ZkbOxBm1MPyRFvV5cBcExYycL-fbbYR6M7Z8KisJfUnCEhyphenhyphenQLFtqNpEa-orbk9qXHrBn-izMYu2qKKEeOBqWuommlYhHlIqXy20go8eb12WPPZ_iUvKuhjtLCblagAL01g/s320/931324_140355516158674_2134607422_n.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="im">
<div>
<span> ਪੁਸਤਕ ਸਮੀਖਿਆ - ਇਕ ਦੀਵਾ ਇਕ ਦਰਿਆ (ਲੇਖਿਕਾ - ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ )<br /> <wbr></wbr> ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ - ਪੰਜਾਬੀ ਆਰਸੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ
<br /> <wbr></wbr> ਕੈਨੇਡਾ <br /> <wbr></wbr> ਮੁੱਲ - 150 ਰੁਪਏ </span></div>
<div>
<span> </span></div>
</div>
<div>
<span>ਅਜੇ
ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਹੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤਨਦੀਪ ਜੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਪਤਾ ਮੰਗਿਆ
ਸੀ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਭੇਜਣ ਵਾਸਤੇ ...ਤੇ ਅੱਜ ਕਿਤਾਬ ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈ . . ਏਨੀ
ਜਲਦੀ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਕਿਤਾਬ ਆਸਾਮ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੀ ...ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਸੀ
...ਤਨਦੀਪ ਜੀ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ 13 ਸੌ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੇ ਕੋਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਭੇਜਿਆ ਹੈ ...ਮੇਰਾ
ਏਨਾ ਵੱਡਾ ਮਾਣ ਰਖਣ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਦਿਲੋਂ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹਾਂ ...<br />ਕਿਤਾਬ ਹੱਥ 'ਚ
ਲੈ ਕਵਰ ਪੇਜ਼ ਨੂੰ ਬੜੀ ਦੇਰ ਤਕ ਇੱਕ ਟੱਕ ਨਿਹਾਰਦੀ ਰਹੀ . ਪੰਜਾਬੀ ਆਰਸੀ ਮਿੱਤਰਤਾ
ਕਲੱਬ ਉੱਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਇਸਦਾ ਸਰਵਰਕ ਵੇਖ ਚੁਕੀ
ਸਾਂ ਪਰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਇਆ ਕਿ ਕੀ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ ..ਹੁਣ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਇਕ ਦਰਿਆ
'ਤੇ ਇਕ ਦੀਵਾ ਹੈ ..ਜੋ ਕਿ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਖੂਬਸੂਰਤ ਨਾਮ ਵੀ ਹੈ ....ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੋਹਣਾ ਕਵਰ
ਪੇਜ਼ ਹੈ ......<br />ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਤਨਦੀਪ ਜੀ ਨੇ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ
ਸੁਖਜਿੰਦਰ ਬੀਟਾ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਦੀਦੀ ਸ਼ਾਇਰਾ ਗੁਰਮੇਲ ਸੰਘਾ ਦੇ ਨਾਂਅ ...ਕਰੀਮ ਰੰਗੇ
ਸਫ਼ਿਆਂ ਉੱਤੇ ਸਜੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਨਜ਼ਮਾਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਦੇ ਹਨ
ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸ਼ਾਇਰ ਹਸਨ
ਅੱਬਾਸੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮਕਾਰ ਦਰਸ਼ਨ ਦਰਵੇਸ਼ ਜੀ ....<br />ਜਿਵੇਂ ਕਿ
ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੀਕ ਤਨਦੀਪ ਜੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦੀ ਆਈ ਹਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ 'ਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਪੁੰਗਰਦੀ ਹੈ , ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਇੰਜ ਖੁਲ੍ਹਦੇ ਨੇ ਜਿਵੇਂ ਸਿੱਧਾ ਰੂਹ ਦੇ ਕੈਨਵਸ ਤੇ
ਅੰਕਿਤ ਹੋਣ ਵਾਸਤੇ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹੋਣ ..ਨਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਹਰਫ਼ ਪੁਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਮੰਜ਼ਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ
ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਜਲਦੀ ਨਿੱਕਲ ਸਕਣਾ ਮੁਮਕਿਨ ਨਹੀਂ ....</span></div>
<div>
<span> </span></div>
<div>
<span>ਸੋਗ ਦੇ ਕਾਲੇ ਲਿਬਾਸਾਂ<div class="im">
<br />ਅਫਸੋਸ ਦੇ ਰਸਮੀ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚਕਾਰ <br />ਤੇਰੀ ਮੌਤ ਦੱਬੀ ਗਈ ....<br />ਆਪਣੀ ਅਰਥੀ ਉਠਾ <br />ਤੇ ਤੁਰ ਜਾ ....</div>
<div class="im">
</div>
</span></div>
<div>
<span>ਦਰਸ਼ਨ
ਦਰਵੇਸ਼ ਜੀ ਸਵਾਗਤੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਰਖਦੇ ਹੋਏ ਆਖਦੇ ਨੇ , '' ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ
ਸੰਵਾਦ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦਿਆਂ ਲੰਬੇ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦੀ ਧੂਣੀ ਸੇਕੀ ਹੈ
ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਹਵਾ ਦੇ ਸ਼ੋਰ , ਕਿਲਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਹਾਸੇ , ਖੌਫਨਾਕ ਰਾਤਾਂ ਦੀ ਮੌਤ , ਦੀਵਾਰਾਂ
ਅੰਦਰ ਜਿਉਂਦੇ ਮਾਰੂਥਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਓਹਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ....</span></div>
<div>
<span> </span></div>
<div class="im">
<div>
<span>ਤੁਫਾਨ ਦੇ ਝੰਬੇ <br />ਕੁਝ
ਸੋਹਲ ਪੱਤੇ <br />ਮੇਰੀ ਬਾਰੀ 'ਤੇ ਆ ਬੈਠੇ <br />ਜਿਵੇਂ ਸਾਰੇ ਜੰਗਲ ਦਾ ਦਰਦ <br />ਨਾਲ ਲਿਆਏ ਹੋਣ ....<br />ਮੈਂ ਬਾਸ ..<br />ਤਿੜਕੇ ਬਦਨ ...ਸੁਫਨੇ ..ਸ਼ੀਸ਼ੇ <br />ਵੇਖ ਰਹੀ ਹਾਂ ...<br />ਮੋਏ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਵਿਰਲਾਪ <br />ਸੁਣ ਰਹੀ ਹਾਂ .....</span></div>
<div>
<span> </span></div>
</div>
<div>
<span>ਤਨਦੀਪ
ਜੀ ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪੁਆਉਂਦੇ , ਦੱਸਦੇ ਨੇ " ਮੈਂ ਨਜ਼ਮ ਨੂੰ ਕਦੋਂ ਕਦੋਂ
ਲਿਖਿਆ ਯਾਦ ਨਹੀਂ...ਨਜ਼ਮ ਮੈਨੂੰ ਹਰ ਪਲ ਲਿਖਦੀ ਰਹੀ ਹੈ...ਦਰਦ ਅਤੇ ਤਨਹਾਈ ਨੇ ਜਦੋਂ
ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚਲਾ ਪਾਣੀ ਸੋਖ ਕੇ...ਮੇਰਾ ਦਾਮਨ ਸਿੱਲ੍ਹਾ ਕੀਤਾ,ਨਜ਼ਮ ਮੇਰੇ
ਨਾਲ ਸੀ ...ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਅਤੇ ਰੂਹ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸੇ ਦਿੰਦੀ..ਮੇਰੇ ਅਣਕਹੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚੋਂ
ਰੇਤ ਅਤੇ ਮੋਤੀ ਵੱਖ ਵੱਖ ਛਾਣਦੀ----ਕਿਸੇ ਡੂੰਘੀ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ ਵਿਚ ਲਹਿ
ਜਾਂਦੀ.----ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ,ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਮ ਦੇ ਹਰ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਹੈ...ਹਰਫ਼ ਦੀ ਆਪਣੀ ਇਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ
ਇਕ ਅਤੀਤ ਹੈ. ਰਾਤ ਦੀ ਸਾਰੰਗੀ ਜਿਉਂ ਹੀ ਦਰਦ ਭਰਿਆ ਰਾਗ ਛੇੜਦੀ ਹੈ...ਫ਼ਰੇਜ਼ਰ ਦਰਿਆ ਦੇ
ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਸ਼ੋਰ ਮਚਦਾ ਹੈ...ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਮ ਦੀ ਕੱਚੀ ਨੀਂਦ ਟੁੱਟਦੀ ਹੈ...ਉਹ ਉੱਠ ਬਹਿੰਦੀ
ਹੈ...ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਜਾਗਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ
ਕਰਨ ਦਿੰਦੀ..</span></div>
<div>
<span> </span></div>
<div>
<span><div class="im">
ਚਲੋ ...<br />ਲਕਵਾ ਮਾਰੇ ਸੁਫਨਿਆਂ ਨੂੰ <br />ਕਾਠ ਮਾਰ ਸੁੱਟੀਏ <br />ਕਹਿਕਹੇ ਲਗਾ ਕੇ ਹੱਸੀਏ <br />ਤੇ ਯਾਦ ਕਰੀਏ <br />ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਸਵੇਰ <br />ਜਦੋਂ ਸੂਰਜ ....<br />ਪੱਕੀਆਂ ਕਣਕਾਂ ਨੂੰ </div>
ਦਗ਼ਾ ਦੇ ਗਿਆ ਸੀ ..... </span></div>
<div>
<span> </span></div>
<div>
<span>ਏਨੀ
ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਏਨੇ ਗਹਰੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਹੱਥ ਪਾ ਲੈਣਾ ਯਕੀਨਨ ਤਨਦੀਪ ਜੀ ਨੂੰ
ਉੱਚੀਆਂ ਉਡਾਰੀਆਂ ਤੀਕ ਲੈ ਜਾਏਗਾ...ਇਹ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦਾ ਇਕ ਵਹਿੰਦਾ ਦਰਿਆ ਹੈ
ਜਿਸ ਵਿਚ ਜਿੰਨਾ ਡੁੱਬਦੇ ਜਾਉ ਨਿੱਘ ਆਉਂਦਾ ਜਾਏਗਾ . ਯਕੀਨਨ
ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਪਾਠਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਕੰਬਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ .....ਤਨਦੀਪ ਜੀ
ਤੁਹਾਡੀ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਵਾਸਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਹਾਰਦਿਕ ਸੁੱਭ ਕਾਮਨਾਵਾਂ ਨੇ !</span></div>
<div>
<span> </span></div>
<span><div class="im">
ਹਰਕੀਰਤ ਹੀਰ <br />18 ਈਸਟ ਲੇਨ , ਸੁੰਦਰਪੁਰ </div>
ਹਾਊਸ ਨੰਬਰ -5 <br />ਗੁਹਾਟੀ -5 (ਆਸਾਮ , ਇੰਡੀਆ ) <div class="yj6qo ajU">
<div class="ajR" data-tooltip="Show trimmed content" id=":1dd" role="button" tabindex="0">
<img class="ajT" src="https://mail.google.com/mail/images/cleardot.gif" /></div>
</div>
</span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-27902320685393055212013-06-13T21:34:00.001-07:002013-08-12T09:56:54.972-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Verdana,Arial;"><span style="font-weight: bold;">ਕਤਲ ਹੁੰਦੇ ਸੁਰਖ ਰੰਗ ...</span>.</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹੁਣ ਤੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਵਿੱਚ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਨਾਂਅ ਦੀ ਨਜ਼ਮ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਖਾਮੋਸ਼ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਤੱਕਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਆਪਣੇ ਅਣਕਹੇ ਲਫਜ਼ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਜੋ ਸਫਿਆਂ ਉੱਤੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਉਦਾਸੀ ਦੀ ਬੁੱਕਲ 'ਚ ਬੈਠੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਅਣਚਾਹੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਵਾਹ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਜਦ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਸੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹਵਾ ਲਟਬੌਰੀ ਜਿਹੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਘੁੱਟ ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਜ਼ਖਮਾਂ ਨੂੰ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਦਰਦ ਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਠਹਾਕੇ ਮਾਰ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੁੱਕ ਚੁੱਕੀ ਖੁਸ਼ੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਖਿੜਕੀ ਕਸਕੇ ਬੰਦ ਕਰ ਲੈਂਦੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਭਿੱਜੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਕੱਟ ਸੁਟਦੀਆਂ ਕੈਂਚੀ ਫੜ੍ਹ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਖਿੜੇ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਸੁਰਖ ਰੰਗ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਅੱਜ ਜਦ ਤੇਰੇ ਨਾਂਅ ਦੇ ਅੱਖਰ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹਨੇਰੀਆਂ ਰਾਤਾਂ
'ਚ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗ ਪਏ ਸੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਤੇ ਹੱਸਣ ਦੀ ਮਾਕੂਲ ਵਜਾਹ ਮਿਲ ਗਈ ਸੀ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਵਿੱਚ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੇਰੇ ਨਾਂਅ ਦਾ ਕੋਈ ਅੱਖਰ....</span></span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-43578912760928204662013-06-09T21:15:00.003-07:002013-08-12T09:57:44.252-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana,Arial; font-weight: bold;">ਮੁਹੱਬਤ....</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਤਿੱਖ਼ੇ ਦੰਦਾਂ ਨਾਲ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕੱਟਦੀ ਹੈ ਰਾਤ ...</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਘੁੱਟ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਉਦਾਸੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਬੇਕਾਬੂ ਜਿਹੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਖਿਆਲ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਖਿੜਕੀ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹਵਾ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹਿੱਕ 'ਚ ਦੱਬੇ ਅੱਖਰਾਂ ਦਾ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਅਰਥ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਦੀ ਹੈ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਦੱਸ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਦੱਸਾਂ ..</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਕੋਈ ਸੁਨਹਿਰੀ ਸਤਰ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਰੱਸੀਆਂ ਖੋਲਣਾ ਚਾਉਂਦੀ ਹੈ ....</span></span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-23628962724045662582013-06-06T01:31:00.002-07:002013-08-12T09:52:39.538-07:00ਉੜਾਨ ....<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਉਡਾਣ ....</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਚਿੜੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਜੋ ਛੂਹਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਆਕਾਸ਼</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਪਰ ਹਰ ਬਾਰ ਡਰ ਜਾਂਦੀ ਸੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਕਿਸੇ
ਹੋਰ ਦੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਖੰਭਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਉਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਦੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਆਕਾਸ਼ ਸਿਰਫ਼ ਖੂਬਸੂਰਤ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਖੰਭਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਉੱਚੀ ਉਡਾਣ ਦੀ ਸੋਚ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਵੀ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial;">ਹੁੰਦਾ ਹੈ ...</span></b></span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-65337799018968737712013-05-30T20:54:00.000-07:002013-05-30T20:54:21.622-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ਮੁਹੱਬਤ ਕਦੇ ਚਨਾਬ 'ਚ ਨਹੀਂ ਡੁੱਬਦੀ <br />ਚਨਾਬ ਤੇ ਮੁਹੱਬਤ ਨੂੰ ਵਰਿਆਂ ਤੀਕ ਜਿੰਦਾ ਰਖਦੀ ਹੈ ......<br />
<br />
ਹੀਰ ....... <br />
<br /></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-71332553864632925382013-05-12T00:58:00.001-07:002013-08-15T20:27:40.187-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<div class="im">
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 32px; font-weight: bold;">ਮੇਰਾ ਨਾਂਅ.....</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਮੇਰਾ ਨਾਂਅ 'ਖਿਆਲ '... </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਮੇਰਾ ਨਾਂਅ 'ਮਰਜ਼ੀ '... </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਮੇਰਾ ਨਾਂਅ 'ਹੀਰ '....</span></div>
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੂੰ ਜਿੰਨੇ ਨਾਂਅ ਰੱਖਣੇ ਨੇ ਰਖ ਲੈ </span><div class="im">
<br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੇ ਇੰਜ ਹੀ ਖਿਆਲਾਂ ਨੂੰ ਰੰਗ ਦਿੰਦਾ ਰਹਿ </span></div>
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਮੈਂ ਮਰਜ਼ੀ ਬਣ </span><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;"><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਦੀ </span>ਜਾਵਾਂਗੀ </span><div class="im">
<br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੀ ਵੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੀ ਵੀ ...</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਜਿਵੇਂ ਰੱਬ ਦਾ ਖਿਆਲ </span></div>
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਬੜਾ ਨਿੱਘਾ ਤੇ ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ </span><div class="im">
<br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਉਂਜ ਹੀ ਤੇਰਾ ਖਿਆਲ ਵੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਰੱਬ ਵਰਗਾ ਹੈ </span></div>
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੂੰ ਮੇਰੀਆਂ 'ਖਾਮੋਸ਼ ਚੀਕਾਂ' ਨੂੰ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਰੰਗ ਭਰੇ</span><div class="im">
<br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੇ ਉਹ ਅੱਖਰ ਅੱਖਰ ਹੋ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਵਰਕਿਆਂ 'ਤੇ ਖਿੜ ਗਈਆਂ ...</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /></div>
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਇਕ ਉਦਾਸ ਜੇਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਹਨੇਰਿਆ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਖੋਹਲ </span><div class="im">
<br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਆਸਮਾਨ ਵੱਲ ਤੱਕਣ ਲੱਗੀ </span></div>
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਅੱਜ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵੇਰ </span><div class="im">
<br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਸੂਰਜ ਦੇ ਚਿਹਰੇ
'ਤੇ ਪਸੀਨਾ ਵੇਖਿਆ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਇਹ ਤੇਰੇ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਕਰਾਮਾਤ ਸੀ </span></div>
<span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਉਹ ਮੁੜ੍ਹਕੋ -ਮੁੜ੍ਹਕੀ ਰੁੱਖਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਲੁਕਦਾ ਫਿਰੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਜ਼ਿਕਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ </span><div class="im">
<br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਹਵਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਘੋਲੀ ਬੈਠੀ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਮਹਿਕ ਰਹੀ ਹਾਂ
....</span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਦੀ ਵੀ ਬਣ ਕੇ </span><br style="font-family: Verdana,Arial;" /><span style="font-family: Verdana,Arial; font-size: 24px;">ਤੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਦੀ ਵੀ .....</span><span style="font-size: 12pt;"></span></div>
</div>
<div style="font-size: 12pt;">
<br /></div>
</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-14108955185189658472013-05-05T06:20:00.003-07:002013-05-05T06:26:35.113-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<span style="font-size: large;"><b>ਮਹਿਕ ...</b></span><br />
<br />
ਤੇਰਾ ਖ਼ਤ ਮਿਲਿਆ <br />
ਇਕ ਮਹਿਕ ਜੇਹੀ <br />
ਉੱਤਰ ਗਈ ਸੀ ਸਾਹਾਂ 'ਚ<br />
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਤੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਦੀ ਸੀ <br />
ਤੇਰੇ ਰੰਗਾ ਦੀ <br />
ਤੇਰੇ ਖਿਆਲਾਂ ਦੀ<br />
ਜਾਂ ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਦੀ ਸੀ <br />
ਪਰ ਮੈਂ ਧੁਰ ਤੀਕ<br />
ਭਿਜ ਗਈ ਸਾਂ ...<br />
ਕੁਝ ਪਲ ਲਈ ਹੀ ਸਹੀ <br />
ਮੈਂ ਹਕ਼ੀਰ ਤੋਂ ਹੀਰ ਹੋ ਗਈ ਸਾਂ ....</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-67357669643465996812013-05-04T02:21:00.002-07:002013-05-05T06:30:18.226-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<i><span style="font-size: large;"><b>ਅੱਜ ਇਮਰੋਜ਼ ਜੀ ਦੀ ਇਹ ਨਜ਼ਮ ਖ਼ਤ ਰਾਹੀ ਆਈ ....</b></span></i>
<br />
ਬੰਦਾ ਅਜਾਦ ਨਹੀਂ <br />
ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ <br />
ਹਵਾਵਾਂ ਆਜ਼ਾਦ ਹਨ <br />
ਅਪਣੇ ਆਪ ਨਾਲ <br />
ਸ਼ਬਦ ਨਜ਼ਮ ਬਣਦਾ <br />
ਵਾਰਿਸ ਬਣਦਾ <br />
ਪਰ ਹੀਰ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ<br />
ਹੀਰ ਮੁਹੱਬਤ ਬਣਦੀ ...<br />
ਕਿੱਸੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੋਚ ਬਣਦੀ <br />
ਪਰ ਸੋਚ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ <br />
ਹੀਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕੋਈ ਨਜ਼ਮ ਬਣੇ ਨਾ ਬਣੇ <br />
ਪਰ ਹੀਰ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ <br />
ਇਕ ਇਲਾਹੀ ਗੀਤ ਬਣ ਗਈ ਹੈ <br />
ਜੋ ਖਾਮੋਸ਼ ਸਦੀਆਂ <br />
ਗਾਉਂਦੀਆਂ ਆ ਰਾਹੀਆਂ ਹਨ ਜਾਗ ਜਾਗ ਕੇ <br />
ਇਸ ਇਲਾਹੀ ਗੀਤ ਨੂੰ <br />
ਜੋ ਵੀ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਲ ਜਾਗ ਕੇ <br />
ਗਾਉਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਰਾਂਝਾ ਰਾਂਝਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ <br />
ਤੇ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਲ ਜਾਗ ਕੇ <br />
ਜੋ ਵੀ ਇਸ ਇਲਾਹੀ ਗੀਤ ਨੂੰ ਸੁਣਦੀ ਹੈ <br />
ਉਹ ਹੀਰ ਹੀਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ....<br />
ਇਸ ਗੀਤ ਨੂੰ ਗਾਉਂਦਾ ਗਾਉਂਦਾ ਵੀ <br />
ਤੇ ਸੁਣਦਾ ਸੁਣਦਾ ਵੀ <br />
ਮੈਂ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਵਾਰਿਸ ਵਾਰਿਸ ਹੋਇਆ ਹਾਂ .....<br />
<br />
<b>ਇਮਰੋਜ਼ ............</b><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><i><b>ਤੇ ਇਹ ਮੇਰਾ ਜਵਾਬ ਹੈ ਇਮਰੋਜ਼ ਜੀ ਦੀ ਨਜ਼ਮ ਦਾ .....</b></i></span><br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">ਕੈਦ ਮੁਹੱਬਤ ....</span></b><br />
<br />
ਬੇਸ਼ਕ ਹਵਾਵਾਂ ਆਜ਼ਾਦ ਨੇ <br />
ਪਰ ਸ਼ਬਦ ਆਜ਼ਾਦ ਨਹੀਂ <br />
ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਅਪਣੀ ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਤੋੜਾਂ <br />
ਜਿਸਨੇ ਕੈਦ ਕਰ ਰਖਿਆ ਹੈ <br />
ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ...<br />
ਹੋਠਾਂ ਅੰਦਰ ....<br />
<br />
ਹੀਰ ਨਜ਼ਮ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ <br />
ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਗੀਤ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ<br />
ਪਰ ਖੁਦ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮੁਹੱਬਤ <br />
ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕੀ ....<br />
<br />
ਤੂੰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾਲ ਜਾਗ ਕੇ <br />
ਬੇਸ਼ਕ ਗਾਂਦਾ ਰਹਿ <br />
ਇਲਾਹੀ ਗੀਤ <br />
ਰਾਂਝਾ ਰਾਂਝਾ ਹੋ ਕੇ ਵੀ <br />
ਤੇ ਵਾਰਿਸ ਵਾਰਿਸ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ..<br />
<br />
ਪਰ ਹੀਰ ,ਹੀਰ ਹੋ ਕੇ<br />
ਸਿਰਫ ਜਾਗ ਸਕਤੀ ਹੈ <br />
ਰਾਤਾਂ ਦੇ ਹਨੇਰੀਆਂ ਨੂੰ ਬੁੱਕਲ 'ਚ ਲੈ<br />
ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਦੀ ਜੁਬਾਨ ਨਾਲ <br />
ਲਿਖ ਸਕਦੀ ਹੈ ਉਸਦੀ ਪੀਠ ਤੇ <br />
ਤੇਰਾ ਨਾ ....<br />
<br />
ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ ਕੈਦ ਕਰ <br />
ਰਖ ਸਕਦੀ ਹੈ ਸਿੱਪੀ ਵਿਚ<br />
ਮੋਤੀ ਬਣਨ ਤੀਕ ..<br />
ਇਕ ਸੁੱਚਾ ਤੇ ਪਾਕ ਮੋਤੀ<br />
ਹੀਰ ਦੀ ਮੁਹੱਬਤ ਵਰਗਾ <br />
ਪਰ ਉਹ ਆਜ਼ਾਦ ਨਹੀਂ .....<br />
<br />
ਹਰਕੀਰਤ ਹੀਰ ......</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-86004762856191850152013-04-13T09:52:00.001-07:002013-04-13T09:52:27.154-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ਵੈਸਾਖੀ ਦੇ ਕੁਝ ਹਾਇਕੂ ........<br /><br />ਆਈ ਵੈਸਾਖੀ<br />ਭੰਗੜੇ,ਗਿਧੇ ਪਾਈਏ<br />ਖੁਸ਼ੀ ਮਾਣੀਏ<br /><br />ਪੰਜ ਪਿਆਰੇ<br />ਸੱਜੇ ਗੁਰੂ ਗੋਵਿੰਦ<br />ਵੈਸਾਖੀ ਦਿਨ<br /><br />ਛਕੋ ਅਮ੍ਰਿਤ<br />ਸਜੋ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ<br />ਸ਼ਾਨ ਏ ਸਾਡੀ<br /><br />ਵੀਰ ਖਾਲਸੇ <br />ਜਾਲੀਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਗ<br />ਸਹੀਦ ਹੋਏ<br /><br />ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ<br />ਲਹਿਰਾਣ ਬੱਲੀਆਂ <br />ਕਣਕ ਹੱਸੀ </div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-10054307208384754602013-04-06T03:23:00.001-07:002013-04-08T21:10:33.580-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: medium;">ਜੇ ਕਿਦਰੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਮਿਲੇ .....</span></b><br />
<br />
<br />
<br />
ਜੇ ਕਿਦਰੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਮਿਲੇ <br />
ਇਕ ਬੁੱਕ ਭਰਕੇ ਲੈ ਆਵੀਂ ....<br />
<br />
ਦਰਦ ਦੇ ਸੀਨੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖ <br />
ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਖਾਤਿਰ<br />
ਬੱਦਲਾਂ ਦੀ ਰੁੱਤ ਲੈ ਆਈਂ <br />
ਹਨੇਰੇ ਦੇ ਕਾਲੇ ਤੰਬੂਆਂ ਅੰਦਰ<br />
ਡਰਦੇ ਨੇ ਹੁਣ ਹੀਰ ਦੇ ਸਾਹ <br />
ਉਦਾਸੀਆਂ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਧੂੰਏਂ 'ਚੋਂ <br />
ਮਨ ਦਾ ਚਾਨਣ ਲੈ ਆਵੀਂ ....<br />
<br />
ਜੇ ਕਿਦਰੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਮਿਲੇ <br />
ਇਕ ਬੁੱਕ ਭਰਕੇ ਲੈ ਆਵੀਂ ....<br />
<br />
ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਰਾਂਝਿਆ ਦਰਿਆ ਮਿਲੇ <br />
ਚੁੱਲੀ ਭਰ ਤੂੰ ਲੈ ਆਵੀਂ <br />
ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ 'ਤੇ ਸਿਰ ਰਖ <br />
ਪਿਘਲ ਜਾਵੇ ...ਕੀਤੇ<br />
ਅੱਖੀਆਂ ' ਚੋੰ ਨਿਰ ਉੱਤਰ ਆਵੇ <br />
ਰਹਿਮਤ ਦੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਹੋਵੇ ...<br />
ਮੱਧਮ -ਮੱਧਮ <br />
ਗੀਤ ਸੁਰੀਲੇ ਲੈ ਆਵੀਂ <br />
ਲੰਬੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਰਾਤਾਂ' ਚ <br />
ਕੋਈ ਖੰਬ ਸੰਵਾਰੇ , ਉਡ ਜਾਵੇ <br />
ਖਿੱਲਰੇ ਸੁਪਨੇ , ਰੁਲ ਗਏ ਹਾਸੇ<br />
ਠਹਿਰ ਗਈ ਹਨੇਰੀਆਂ ਰਾਤਾਂ 'ਚ <br />
ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਨ ਨੂੰ ਲੈ ਆਵੀਂ ...<br />
<br />
ਜੇ ਕਿਦਰੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਮਿਲੇ <br />
ਇਕ ਬੁੱਕ ਭਰਕੇ ਲੈ ਆਵੀਂ ....<br />
<br />
<br />
ਕੱਟ ਲਈਆਂ ਉਮਰਾਂ <br />
ਲੰਘ ਗਏ ਦਿਨ<br />
ਉਜੜੇ ਘਰਾਂ ਦਿਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਅੰਦਰ <br />
ਕੰਬ ਰਹੇ ਨਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਮਨ<br />
ਵਗਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਹੰਝੂਆਂ ਅੰਦਰ <br />
ਜੀਉਣ ਜੋਗੇ ਹਾਸੇ ਲੈ ਆਵੀਂ<br />
<br />
ਜੇ ਕਿਦਰੇ ਰੁੱਖਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਮਿਲੇ <br />
ਇਕ ਬੁੱਕ ਭਰਕੇ ਲੈ ਆਵੀਂ ....<br />
<br />
ਹਰਕੀਰਤ 'ਹੀਰ '<br />
<br />
<br />
<br /></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-90792715894167638892013-04-02T01:41:00.001-07:002013-04-02T05:05:13.031-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a class="coverPhotoChangeUnit clearfix" href="http://www.facebook.com/photo.php?fbid=4560089432765&set=a.3053575410856.2115971.1007420740&type=1" rel="theater"><img alt="" class="img" src="http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/s720x720/65559_4560089432765_352355348_n.jpg" /></a> <b> ਸਮੀਖਿਆ</b> ....- <span style="font-size: large;"><b>''ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਨਾ ਕਰੋ '</b>'</span> ( ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ)<br />
<br style="color: white;" />
<span class="userContent"> <br /> <span style="color: magenta;">ਦਿਲ ਟੁੱਟਿਆ ਆਵਾਜ਼ ਐਨੀ ਆਈ ਮਿੱਤਰਾ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਜੀਹਦੇ ਸ਼ੋਰ ਨਾਲ ਰੁੱਸ ਗਈ ਖ਼ੁਦਾਈ ਮਿਤਰਾ (ਦਿਲ ਟੁੱਟਿਆ )</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਦਰਸ਼ਨ ਦਰਵੇਸ਼</span><br /> <br /><span class="text_exposed_show">
ਇਕ ਅਰਸਾ ਹੋਇਆ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਤੇ ਮੈਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੀ - ਖੇਡਦੀ 'ਆਰਸੀ' (ਤਨਦੀਪ
ਤਮੰਨਾ ਦੀ ਵੈੱਬ ਪਤ੍ਰਿਕਾ ) ਦੇ ਬੂਹੇ ਮੂਹਰੇ ਜਾ ਖੜ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ ...ਉੱਥੇ ਹੀ ਇੱਕ
ਗਹਿਰੀਆਂ ਅਤੇ ਡੂੰਘੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਾਲੇ ਇਨਸਾਨ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋ ਗਈ ...ਲੱਗਾ ਕੋਈ ਆਪਣੇ
ਜਿਹਾ ਹੈ ....ਦਰਦ ਨੂੰ ਦਰਦ ਪਛਾਣ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਸ਼ਾਇਦ ...ਮੈਂ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ
ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹਉਕਿਆਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਕਈ ਸਾਰੇ ਸ਼ਬਦ ਨਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਰੂਪ 'ਚ ਜ਼ਖਮ
ਫਲੋਰ ਰਹੇ ਸੀ ..ਮੈਂ ਪੜ੍ਹਦੀ ਗਈ ...ਇਕ ਚੀਸ ਜਿਹੀ ਉੱਠਦੀ ਰਹੀ ...ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੇ
ਅੱਗ ਦੇ ਤਾਪ 'ਚ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ ...ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਖਾਮੋਸ਼ ਦਰਿਆ ਦੀ ਕੋਈ
ਬਲਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੋਵੇ ....ਜਿਵੇਂ ਮਨਾਂ ਦੇ ਤੀਲੇ-ਤੀਲੇ ਹੋਏ ਆਲਣੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਸਮੇਟ ਕੇ
ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣ ...ਮੈਂ ਕਿਤਨੀ ਹੀ ਦੇਰ ਉਹਨਾ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਖਾਮੋਸ਼ ਤੱਕਦੀ ਰਹੀ
......ਤੇ ਅੱਜ ਉਹੀ ਸ਼ਬਦ ਕਾਵਿ -ਸੰਗ੍ਰਹਿ '' ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਨਾ ਕਰੋ ''ਦੇ ਰੂਪ
ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨੇ ....<br /> <br /> ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੇਰਾਂ ਪੜ੍ਹ ਚੁੱਕੀ ਹਾਂ
...ਜਿਵੇਂ ਹਵਾ 'ਚ ਤੈਰਦੇ ਬੱਦਲ ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਛੂਹ ਲੈਣ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਭਿਉਂ ਕੇ
ਏਦਾਂ ਚਲੇ ਜਾਣ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਨਾ ਚੱਲੇ ਕਿ ਕਦੋਂ ਕੋਈ ਭਟਕਿਆ ਹੋਇਆ ਕਾਰਵਾਂ
ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ. ਪੜ੍ਹਦੇ -ਪੜ੍ਹਦੇ ਨਜ਼ਮਾਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸੱਟ ਮਾਰਦੀਆਂ ਸਿੱਧੇ ਸੀਨੇ ਅੰਦਰ
ਉਤਰਦੀਆਂ ਨੇ ......<br /> <br /> <span style="color: magenta;">ਮਿੱਟੀ ਦਿਆਂ ਭਾਂਡਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਟ ਜਦੋਂ ਲੱਗਦੀ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਬੁਝ ਜਾਂਦੀ ਧੂਣੀ ਉਦੋਂ ਦਿਲ ਵਾਲੀ ਅੱਗ ਦੀ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਯਾਰਾਂ ਵਲੋਂ ਪੌਣਾ ਜਦੋਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨਿਰਾਸੀਆਂ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਐਵੇਂ ਤਾਂ ਨੀ ਦਿਲਾਂ ਉੱਤੇ ਛਾਉਂਦੀਆਂ ਉਦਾਸੀਆਂ (ਉਦਾਸੀਆਂ )</span><br /> <br />
ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਦਿਆਂ ਹਇਆਂ ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ ਜੀ ਲਿਖਦੀ ਹੈ , ''
ਕਦੇ ਦਰਵੇਸ਼ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕੇ ਵੇਖਿਓ : ਬਹਾਰ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਸੀ ? ਉਸਦੀਆਂ ਦੋਆਂ
ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਜੁਗਨੂੰ ਚਮਕਣਗੇ ...ਉਹ ਆਖੇਗਾ ...ਫੁੱਲ ਜਰੂਰ ਖਿੜੇ ਹੋਣਗੇ ...ਰੁੱਖਾਂ ਨੇ
ਹਰੇ ਕਚੂਰ ਲਿਬਾਸ ਵੀ ਪਹਿਨੇ ਹੋਣਗੇ ...ਬੱਸ ਪਰ 'ਉਹ' ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸੀ ...ਮੇਰੇ ਹਰ ਸਾਹ
ਵਿਚ ਸੀ ...ਮੈਂ ਬਹਾਰ ਦੀ ਆਮਦ ਤੋਂ ਬੇਖਬਰ ਸਾਂ. ਜਾਂ ਕਿਤੇ ਸਵਾਲ ਕਰ ਲੈਣਾ : ਬਰਸਾਤ
ਕਿੰਝ ਬੀਤੀ ? 'ਉਹ' ਵਿੱਛੜ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ..ਮੈਂ ਕਦੇ ਬਰਸਾਤ ਦੇ ਛੜਾਕੇ ਵਿਚ ਭਿੱਜਿਆ ਹੀ
ਨਹੀਂ ...ਇਕ ਉਦਾਸ ਹਉਕੇ ਅਤੇ ਭਿੱਜੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਜਵਾਬ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਨੂੰ
ਕੰਬਣੀ ਛੇੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ '' -<br /> <br /> <span style="color: magenta;">ਬਿਨਾਂ ਰੋਇਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਅੱਥਰੂ ਆ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਹੱਸੇ ਬਿਨਾ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਹਾਸੇ ਵੀ ਛਾ ਜਾਂਦੇ ਸੀ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਰੋਂਦੇ -ਰੋਂਦੇ ਨਾ ਹੀ ਕਦੇ ਹੋਇਆ ਇਨਕਾਰ,</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਨਾ ਹੀ ਹੱਸਦਿਆਂ ਕਦੇ ਇਕਰਾਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਐਹੋ ਜਿਹਾ ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਸੀ (ਸਾਡਾ ਪਿਆਰ )</span><br /> <br />
ਤਨਦੀਪ ਤਮੰਨਾ ਅੱਗੇ ਆਖਦੀ ਹੈ , ''ਦਰਸ਼ਨ ਦਰਵੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਪੋਲੇ ਹੱਥੀ ਛੁਹਣਾ
ਪੈਂਦਾ ਹੈ ...ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਰੱਟਣ ਉਸਦੇ ਜਖ਼ਮ ਉਚੇੜ ਸਕਦੇ ਨੇ ....ਉਸ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ
ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੰਝ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ...ਜਿਵੇਂ ਪੌਣ ਆਪਣੇ ਦੁਪੱਟੇ 'ਚ ਕੋਈ ਅਗਨ
ਛੁਪਾਕੇ ਲਿਆਈ ਹੋਵੇ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ...ਕਿਸੇ ਸੁੰਨੀ ਪਈ ਦਰਗਾਹ 'ਤੇ ਬੁਝੇ ਪਏ
ਦੀਵਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨ ਕਰ ਗਈ ਹੋਵੇ .....''-<br /> <br /> <span style="color: magenta;">ਆ ਉਇ ਦਿਲਾ , ਆ ਬਹਿ ਉਇ ਦਿਲਾ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਦੋ ਘੜੀਆਂ ਅਸਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਰਹਿ ਉਇ ਦਿਲਾ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਕੋਈ ਦੁੱਖ -ਸੁੱਖ ਸੁਣੀਏ ਸੁਣਾਈਏ ਸੋਹਣਿਆ।</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਬਾਤ ਮੋਈਆਂ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦੀ ਪਾਈਏ ਸੋਹਣਿਆ (ਮੋਈਆਂ ਮੁਹੱਬਤਾਂ )</span><br /> <br />
ਮੋਹਨ ਸਪਰਾ ਆਖਦੇ ਨੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦਰਵੇਸ਼ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਪਾਣੀ ਤੇ ਰੇਤ ਵਰਗਾ ਹੈ.
ਵਗਦੇ ਵੀ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਜੀਰਦੇ ਵੀ ਜਾਣਾ. ਉੱਪਰੋਂ ਸੇਕ ਸਹਿਣਾ ਅਤੇ ਅੰਦਰੋਂ
ਨਮੀਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿਣਾ ''-<br /> <br /> <span style="color: magenta;">ਨਿੱਤਰੀ ਜਿਹੀ ਨਜ਼ਰ ਵਾਲੀਏ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਦੀ ਸਹੁੰ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਮੇਰੀਆਂ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਦੇ ਹਾਣ ਦੀ ਹੋ ਕੇ ਰਹੀਂ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਕਿਤੇ ਤਲੀਆਂ 'ਚ ਲੈ ਕੇ ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਪਲੋਸਦਾ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਜਖ਼ਮ ਨਾ ਸਿਰਜ ਲਵਾਂ .....(ਮੈਂ ਤੈਨੂ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ )</span><br /> <br /> ਔਰਤਾਂ ਉੱਤੇ ਕਵੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਾਣ ਹੈ. ਸ਼ਾਇਦ ਕਰਕੇ ਕਵੀ ਨੇ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਨਾਂਅ ''ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਨਾ ਕਰੋ '' ਰੱਖਿਆ ...ਕਵੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ -<br /> <br /> <span style="color: magenta;">ਨਾ - ਨਾ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਨਾ ਕਰੋ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਕਿ ਸਵਾਲ ਕੀਤੀਆਂ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਕੁੜੀਆਂ ਬਹੁਤ ਡਰ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਕਿ ਕੁੜੀਆਂ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> ਅੱਗ ਤੋਂ ਵੀ ਤ੍ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਨੇ</span><br style="color: magenta;" /><span style="color: magenta;"> - ਮੀਂਹ ਤੋਂ ਵੀ (ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਨਾ ਕਰੋ )</span><br /> <br />
ਕਾਫੀ ਲੰਮੇ ਵਕਫ਼ੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦਰਸ਼ਨ ਦਰਵੇਸ਼ ਜੀ ਦੀ ਇਹ ਨਵੀਂ ਕਿਤਾਬ ਆਈ ਹੈ . ਕਈ ਸਾਲਾਂ
ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਫਿਲਮੀ ਜਗਤ ਦੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਕਰਕੇ ਕਵਿਤਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿੱਥ ਆ ਗਈ
ਸੀ.ਬਸ ਵਿੱਥ ਹੀ ਆਈ ਸੀ ਜੁੜਾਅ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ... ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿਚ ਜੁੜੇ ਹੋਣ ਦੀ
ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਉਹ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਸੀ . ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ 'ਉਦਾਸ ਸਿਰਲੇਖ'
(1989)ਸੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਅਜੇ ਮੋਕਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ. ਪਰ ਪਰਮਿੰਦਰਜੀਤ ਜੀ ਦਾ ਕਹਿਣਾ
ਹੈ ਨਵੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਆਮਦ ਦਾ ਸੰਕੇਤ 'ਉਦਾਸ ਸਰਲੇਖ ' ਦੇ ਗਈ ਸੀ .<br /> <br />
ਆਪਣੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਰਖਦੇ ਹੋਏ ਦਰਸ਼ਨ ਜੀ ਆਖਦੇ ਨੇ , '' ਮੇਰੇ ਇਹਨਾ
ਕਾਵਿਕ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਵਿਚ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚ ਜੀਵਿਆ ਹਾਂ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼
ਸਮੇਂ , ਘਟਨਾ , ਦੌਰ ਜਾਂ ਸੰਦਰਭ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਜੁੜੇ ਹੋਏ. ਇਹ ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲ
ਬੈਠ ਕੇ ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਵੀ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਕਰਦੇ ਰਹੇ , ਮੈਂ ਇਹਨਾ ਨੂੰ ਉਹੋ
ਜਿਹੇ ਜਾਮੇ ਅੰਦਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ''<br /> <br /> ਦਰਵੇਸ਼ ਜੀ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਦਿਲ 'ਚ ਬਹੁਤ
ਹੀ ਗਹਿਰਾ ਉੱਤਰਦੀਆਂ ਨੇ .. ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਇਹੋ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੋਂ ਖਾਸ ਬਣਾ
ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ. ਇਸ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਾਸਤੇ ਦਰਵੇਸ਼
ਜੀ ਨੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਸੁਭ ਇਛਾਵਾਂ ਨੇ , ਨਿਸਚੇ ਹੀ ਇਹ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪੜ੍ਹਿਆ ਅਤੇ
ਸਤਿਕਾਰਿਆ ਜਾਏਗਾ !<br /> <br /> ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ - ''ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਨਾ ਕਰੋ ''<br /> ਲੇਖਕ - ਦਰਸ਼ਨ ਦਰਵੇਸ਼<br /> ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ - ਤਸਵੀਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ , ਸਿਰਸਾ , ਹਰਿਆਣਾ<br /> ਮੁੱਲ - 100/-<br /> ਮੋਬ - 919779955887<br /> <br /> ਸਮੀਖਿਆ - ਹਰਕੀਰਤ 'ਹੀਰ'<br /> 18 ਈਸਟ ਲੇਨ , ਸੁੰਦਰਪੁਰ<br /> ਹਾਉਸ ਨੰਬਰ -5 , ਗੁਹਾਟੀ-5<br /> ਮੋਬਾਈਲ -984171300</span></span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-37495504598764588562013-02-27T22:03:00.002-08:002013-02-27T22:03:35.266-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="color: black;">
<span class="userContent"><span style="font-size: large;"><b>ਟਾਂਕੇ .....</b></span><br /> <br /> ਤੇਰੀ ਬਹਿਸ ਦੇ ਸਵਾਲ<br /> ਤੇ ਮੇਰੇ ਜਵਾਬਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦਾ ਸਮਾਂ<br /> ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਵਾਸਤੇ <br /> ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ 'ਕ ਤੁਫਾਨ<br /> ਝੇਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਮਨ<br /> ਜਿਸਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਖਾਤਿਰ<br /> ਮੈਨੂੰ ਕਈ -ਕਈ ਵਰਾਂ<br /> ਲਾਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇ <br /><span class="text_exposed_show"> ਹੋਠਾਂ ਉੱਤੇ ਟਾਂਕੇ ...!!<br /> <br /> ਹਰਕੀਰਤ 'ਹੀਰ' </span></span></div>
</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-58455795716556235502013-02-26T22:13:00.000-08:002013-02-26T22:13:15.080-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ਕੁਝ ਹਾਇਕੂ .....<br />
<br />
<b><span style="color: purple;"><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">1.</span></span></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b><span style="color: purple;"><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਨੱਪ ਲੈਂਦੀ ਹੈ </span><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਤਨ ਤੇ ਮਨ ਮੇਰਾ </span><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਉੱਠਦੀ ਪੀੜ </span><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" />2.<br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਪੱਤੇ ਪੁੰਗਰੇ </span><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਗਹਿਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੇ </span><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਖਿੜਨ ਰੰਗ </span><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" />3.<br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ</span><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਟੁੱਟੇ ਆ</span></span></b><b><span style="color: purple;"><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਪਣੇ ਖੰਭ </span></span></b><b><span style="color: purple;"><br style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;" /></span></b><b><span style="color: purple;"><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;">ਵੇਖ ਪਰਿੰਦੇ </span></span></b><br />
<b><span style="color: purple;"><span style="background-color: white; font-family: arial, sans-serif;"><br /></span></span></b></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-29077046549686832652013-02-21T05:19:00.003-08:002013-02-21T05:19:39.435-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span lang="HI" style="font-family: Mangal; mso-bidi-language: HI;"><span style="font-size: large;"><b>ਨਿਤਨੇਮ....</b></span><br />
<br />
</span><span lang="HI" style="font-family: Mangal; mso-bidi-language: HI;"><b>ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਉੱਥੇ ਰੱਬ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ......</b><br />
<br />
ਜਦੋਂ ਕਦਮ ਤੇਰੇ ਵਲ ਉੱਠੇ<br />
ਮੈਂ ਇਕ ਸੁਪਨਾ ਤਾਸੀਰ ਕੀਤਾ <br />
ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਤੰਦ ਨਾਲ <br />
ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਇਕ ਮੂਰਤ ਬਣਾਈ <br />
ਉਸਨੂੰ ਖਵਾਬਾਂ ਦੀ ਮੌਲੀ ਬੰਨੀ<br />
ਤੇ ਚਿਣ ਦਿੱਤੇ ਆਪਣੇ ਸਾਹ ਉਸ ਵਿਚ <br />
ਬੰਦ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ <br />
ਅੱਖਰ -ਅੱਖਰ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਲਿਖਿਆ<br />
ਤੇ ਆਪਣੇ ਨਿਤਨੇਮ ਵਿਚ <br />
ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰ ਲਿਆ <br />
ਮੈਂ ਰੋਜ਼ ਬਾਲਦੀ ਹਾਂ </span><span lang="HI" style="font-family: Mangal; mso-bidi-language: HI;">ਉਸ ਅੱਗੇ </span><br />
<span lang="HI" style="font-family: Mangal; mso-bidi-language: HI;">ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਦੀਵਾ ...<br />
ਹੁਣ ਮੈਂ ਰੱਬ ਦੇ <br />
ਹੋਰ ਕਰੀਬ ਹੋ ਗਈ ਹਾਂ ....<br />
<br />
</span></div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-51631712508223428882013-02-13T19:56:00.004-08:002013-02-13T19:56:59.538-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><span style="color: red;">14 ਫ਼ਰਵਰੀ </span></span><br /><b>(ਵੇਲੇਨਟਾਇਨ ਡੇ ਤੇ ਲਿਖੀਆਂ ਤਿਨ ਨਜ਼ਮਾਂ )</b><br /><br />(1)<br />
<br />
<b><span style="font-size: large;">ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਦਿਨ.... </span></b><br />
<br />
<br />ਤੂੰ ਕਿਹਾ, ਸੋਵੀਂ ਨਾ <br />ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਤੂੰ ਲਿਖਣੀਆਂ ਹੈ ਨਜ਼ਮਾਂ <br />ਕਿਉਂਕੇ ਅੱਜ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਦਿਨ ਹੈ <br />ਲੈ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਮੈਂ <br />ਪੂਰੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਹੀਰ ਹੋਕੇ <br />ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਗਈ ਹਾਂ <br />ਚੱਲ ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਤ ਅਸਾਂ <br />ਨਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ 'ਚ <br />ਡੁੱਬ ਜਾਈਏ ....<br /><br />(2)<br /><span style="font-size: large;"><b>ਤੇਹ ...</b></span><br /><br />ਅਜੇ ਮੇਰੇ ਲਿਖੇ ਹਰਫਾਂ ਦੀ <br />ਕੋਈ ਨਜ਼ਮ ਬਣੀ ਵੀ ਨਾ ਸੀ <br />ਤੇ ਤੂੰ ਪੂਰੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਉੱਤਰ ਆਇਆ <br />ਸਫੇ ਉੱਤੇ .....<br />ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅੱਜ ਦੇ ਦਿਨ ਤੇਹ<br /> ਤੈਨੂੰ ਸੀ ,ਮੈਨੂੰ ਸੀ ਜਾਂ ਸਫੇ ਨੂੰ ....<br />ਭਰ ਕਿਨਾਰਿਆਂ ਤੇ ਵਗਦੀ ਨਦੀ <br />ਅਸ਼ਾੰਤ ਜੇਹੀ ਸੀ ...<br />ਮੈਂ ਲਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਚੁਮਿਆ <br />ਤੇ ਦਰਿਆ ਦੇ ਹਵਾਲੇ <br />ਕਰ ਦਿੱਤਾ ....!!<br /><br />(3)<br /><span style="font-size: large;">ਹਾਰ .....</span><br /><br /><br />ਉਮਰਾਂ ਦੇ <br />ਬਿਰਧ ਹੋਏ ਜਿਸਮਾਂ 'ਚੋਂ ਲੰਗਕੇ<br /> ਜੇ ਕਦੇ ਵੀ ਮਿੱਲ ਪਏ ਆਪਾਂ <br />ਉਦੋਂ ਵੀ ਮੇਰੀਆਂ ਠਹਿਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ'ਚ <br />ਮੁਸ੍ਕੁਰਾ ਰਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਮੁਹੱਬਤ <br />ਤੈਨੂੰ ਜਿਤਣ ਲਈ <br />ਮੈਂ ਕਦੇ ਕੋਈ ਬਾਜੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਖੇਡੀ <br />ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਰੱਖ ਆਈ ਸਾਂ <br />ਸਾਰੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ<br />ਮੁਹੱਬਤ ਤਾਂ ਹਾਰਨ ਦਾ<br /> ਨਾਂ ਹੈ ......!!</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-23783763424472008222013-02-09T02:36:00.001-08:002013-02-09T02:36:31.364-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: medium;"><b></b></span><span style="font-size: medium;"><b>ਰੁੱਤਾਂ ਦੇ ਮੌਸਮ</b></span>......<br />
<br />
ਤੇਰੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦੇ ਛਿੱਟੇ <br />
ਮੇਰੇ ਵਜੂਦ'ਤੇ ਉਦੋਂ ਆਣ ਪਏ<br />
ਜਦੋਂ ਬਲਦੇ ਅੱਖਰਾਂ ਨੇ<br />
ਲੂਹ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਮੇਰਾ ਜਿਸ਼ਮ ...<br />
ਤੇਰੀ ਹੋਂਦ ਨੇ ਉਦੋਂ ਹੱਥ ਫੜਿਆ<br />
ਜਦੋਂ ਦਰਿਆ ਚੁਪ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਵਿਚ <br />
ਉੱਤਰ ਗਿਆ ਸੀ ..<br />
ਤੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ<br />
ਉਦੋਂ ਅੱਖ ਭਰੀ ...<br />
ਜਦੋਂ ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਭਟਕਣ ਰੁਕ ਗਈ ਸੀ<br />
ਮੈਥੋਂ ਕਟੇ ਪਰਾਂ ਨਾਲ ਉੜ ਵੀ ਨਾ ਹੋਇਆ'ਤੇ<br />
ਰੁੱਤਾਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਲੰਗ ਗਏ..... <br />
</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-1113090100922184622013-01-27T02:28:00.001-08:002013-02-08T22:59:19.443-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
26 ਜਨਵਰੀ ਇਮਰੋਜ਼ ਦੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਇਕ ਨਜ਼ਮ .....<br />
<br />
ਇਕ ਆਜ਼ਾਦੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ <br />
ਮਾਂ ਨੇ ਰੰਗਾ ਦੀ ਕਲਮ ਫੜਾ <br />
ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ<br />
ਤੇ ਉਹ ਕਲਮ ਫੜੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਭਰ <br />
ਭਰਦਾ ਰਿਹਾ <br />
ਹੋਰਨਾ ਦੀ ਤਕਦੀਰਾਂ 'ਚ <br />
ਰੋਸ਼ਨੀਆਂ ਦੇ ਰੰਗ ....<br />
<br />
ਕਦੇ ਮੁਹੱਬਤ ਬਣ <br />
ਕਦੇ ਨਜ਼ਮ ਬਣ <br />
ਤੇ ਕਦੇ ਰਾਂਝਾ ਬਣ ....<br />
<br />
ਇਕ ਦਿਨ ਮਿੱਟੀ ਨੇ ਸਾਹ ਭਰੇ <br />
ਤੇ ਖਿਲਰੇ ਪਏ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਉੱਤੇ <br />
ਲਿਖ ਲਏ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦੇ ਅੱਖਰ <br />
ਤੇ ਅਮ੍ਰਿਤਾ ਬਣ ਜਿੰਦਾ ਹੋ ਗਈ ..<br />
ਪੀਲੇ ਫੁੱਲ ਕਦੇ ਸੁਰਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ<br />
ਤੇ ਕਦੇ ਗੁਲਾਬੀ.....<br />
ਧਰਤੀ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈ <br />
ਪੀਂਘਾਂ ਸਤਰੰਗੀ ਹੋ <br />
ਝੂਲਨ ਲਗ ਪਇਆਂ ...<br />
<br />
ਦੱਸ ਉਹ ਕਿਹੜੀ ਧਰਤੀ ਹੈ<br />
ਜਿੱਥੇ ਤੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈਂ <br />
ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਜਖਮਾਂ ਵਿਚ <br />
ਭਰਨਾ ਚਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਰੰਗ <br />
ਉਨਾਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਪਲਾਂ ਨੂੰ <br />
ਹੱਥਾ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਉੱਤੇ ਵਾਹ<br />
ਟੁਟਦੇ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ..<br />
ਤਰਤੀਬ ਦੇਣਾ ਚਹੁੰਦੀ ਹਾਂ <br />
ਅੱਜ ਮੈਂ ਵੀ ਰੰਗਨਾ ਚਹੁੰਦੀ ਹੈ <br />
ਵਰਿਆਂ ਤੋਂ ਬੰਦ ਪਏ <br />
ਦਿਲ ਦੇ ਕਮਰਿਆਂ ਨੂੰ<br />
ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਰੰਗਾ ਦੇ ਨਾਲ <br />
<br />
ਇਮਰੋਜ਼ ....<br />
ਕੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਦੇ ਦਿਨ<br />
ਕੁਝ ਰੰਗ ਉਧਾਰੇ ਦਏੰਗਾ ...?<br />
<br />
<br />
ਹਰਕੀਰਤ 'ਹੀਰ'<br />
(2)<br />
<br />
ਇਕ ਦਿਨ <br />
ਇਕ ਕੁਖ ਨੇ ਤੈਨੂੰ <br />
ਰੰਗ ਹੱਥ 'ਚ ਫੜਾ<br />
ਅਸਮਾਨ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ <br />
ਪਰ ਤੂੰ ਸਿਰਫ <br />
ਇਕ ਬੁਤ ਉੱਤੇ ਰੰਗ ਫੇਰਿਆ <br />
ਤੇ ਅਪਣੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅੱਖਰ <br />
ਉਸ ਵਿਚ ਬੋ ਦਿੱਤੇ ..<br />
<br />
ਤਲਖ ਮੌਸਮਾਂ ਨੂੰ <br />
ਰਾਸਤਾ ਲਭ ਗਿਆ <br />
ਜਖਮਾਂ ਦੇ ਪੁੱਲ <br />
ਉਮਰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਏ<br />
ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਸੀ <br />
ਤੇ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਪਾਣੀ <br />
ਉਹ ਨਜ਼ਮਾਂ ਨਾਲ ਸਿਗਰੇਟਾਂ ਦੀ ਰਾਖ ਝਾੜਦੀ<br />
ਤੂੰ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦੀ ਮੰਜੀ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ <br />
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਕੈਨਵਸ 'ਚ ਰੰਗ ਭਰਦਾ<br />
ਉਹ ਮਾਝਾ ਸੀ <br />
ਤੇਰੇ ਖਵਾਬਾਂ ਦੀ ਮਾਝਾ *....<br />
<br />
ਇਕ ਵਰਾਂ<br />
ਮਾਂ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਜੰਮਿਆ ਸੀ <br />
ਤੇ ਇਕ ਵਾਰੀ <br />
ਮਾਝਾ ਨੇ ਤੈਨੂੰ ਜੰਮਿਆ...<br />
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਯੋਂ ਇਮਰੋਜ਼ <br />
ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ ...<br />
ਜੇਕਰ ਤੂੰ ਇਕ ਵਾਰੀ <br />
ਮੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਦੀ ਰਾਖ਼ ਉੱਤੇ <br />
ਰੰਗ ਫੇਰ ਦਿੰਦਾ <br />
ਤੇ ਉਹਨਾ ਵਿਚ ਦੀ ਮਰੀ ਮੁਹੱਬਤ <br />
ਮੁੜ ਸਾਹ ਲੈਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ .....<br />
ਯਕੀਨ ਜਾਣ <br />
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਤਪਦੀ ਅੱਗ ਦਾ <br />
ਸਪਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਣ ਦਿਆਂਗੀ <br />
ਬਸ ਇਹਨਾ ਠੰਡੇ ਤੇ ਜ਼ਰਦ ਹੋਏ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ <br />
ਉਸਨੂੰ ਛੂਹ ਕੇ <br />
ਹੀਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ....<br />
<br />
<div style="color: magenta;">
ਮਾਝਾ *-ਇਮਰੋਜ਼ ਅਮ੍ਰਿਤਾ ਨੂੰ ਮਾਝਾ ਸੱਦਦੇ ਸੀ </div>
</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-79474694388217617822013-01-23T03:53:00.002-08:002013-02-08T23:02:51.178-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><b>ਮੁਹੱਬਤ ....</b></span><br />
<br />
ਉਹ ਰੋਜ਼ ਉੱਥੇ <br />
ਦੀਵਾ ਬਾਲ ਆਂਦੀ ਹੈ<br />
ਇੱਟ ਤੇ ਇੱਟ ਚਿਣ ਕੇ <br />
ਸਬਦਾਂ ਦੀ ਕਚਹਿਰੀ ਵਿਚ ਖੜੀ ਹੋ <br />
ਪੁਛਦੀ ਹੈ ਉਸਨੂੰ <br />
ਮਜਬੂਰ ਹੋਈ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਜਾਤ...<br />
ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਧਾਰ ਤੋਂ ਲੁਕਦੀ<br />
ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਗੱਲਵਕੜੀ ਪਾਈ <br />
ਗੁੰਗੇ ਸਾਜਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਹੈ ਗੱਲਾਂ..<br />
<br />
ਪਿੰਜਰੇ ਤੋ ਪਰਵਾਜ਼ ਤੀਕ <br />
ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਸੂਲੀ ਉੱਤੇ ਚੜੀ ਸੀ<br />
ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾ ਵਿਚ ਅੱਖਾਂ ਪਾ <br />
ਸਾਹਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿਚ <br />
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅਣਲਿਖੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੇ<br />
ਪਾਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਦੇ<br />
ਉਹ ਭੁੱਲ ਗਏ ਸੀ<br />
ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਅਮੀਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ...<br />
ਜੇਕਰ ਧਰਤੀ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੁੰਦੀ<br />
ਤੇ ਦਰਿਆ ਲਹਿਰਾਂ ਨਾ ਚੁੰਮ ਲੈਂਦੇ ... ?<br />
<br />
ਇਕ ਦਿਨ ਉਹ<br />
ਕੁਦਰਤ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ<br />
ਝੂਲ ਗਿਆ ਸੀ <br />
ਤੇ ਅੱਖਰ-ਅੱਖਰ ਹੋ <br />
ਪੱਥਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ <br />
ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਪੱਥਰ .....<br />
ਗੁਮਸੁਮ ਖੜੀਆਂ ਹਵਾਵਾਂ ਝੀਤਾਂ ਥਾਣੀ <br />
ਹਉਕੇ ਭਰਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ..<br />
ਕੋਈ ਰੇਤ ਦਾ ਕਿਣਕਾ<br />
ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਲਹੁ ਬਣ ਬਲਦਾ ਰਿਹਾ..<br />
<br />
ਘੁਪ ਹਨੇਰੇ ਦੀ ਕੁਖ ਵਿਚ<br />
ਉਹ ਦੀਵਾ ਬਾਲ <br />
ਮੁੜ ਚੁਪਚਾਪ <br />
ਪਰਤ ਆਂਦੀ ਹੈ <br />
ਕਿਸੇ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਦੀ<br />
ਉਡੀਕ 'ਚ ....!!</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-323136386402970334.post-12629307667248487532013-01-10T09:31:00.000-08:002013-01-14T07:47:53.412-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><span style="font-size: large;">ਕਰਜ਼ਦਾਰ.....</span></b><br />
<br />
ਸੁਣ ....<br />
ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਕਰਜ਼ਦਾਰ ਹੋ ਗਈ ਹਾਂ<br />
ਸੋਚਦੀ ਹਾਂ ਕਿਵੇਂ ਚੁਕਾਵਾਂਗੀ ਇਹ ਕਰਜ਼<br />
ਲੋਕੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ <br />
ਸਿਰ ਤੇ ਕਰਜ਼ ਰਹਿਨਾਂ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ <br />
ਭਰ ਮੈਂ ਇਹ ਕਰਜ਼ ਬਣਾਕੇ ਰਖਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ <br />
ਆਖਿਸੀ ਸਾਹਵਾਂ ਤੀਕ ...<br />
<br />
ਜੇਕਰ ਕਦੇ ਵਸੁਲਣਾ ਹੋਵੇ <br />
ਅਗਲੇ ਜਨਮ'ਚ ਵਸੂਲ ਲਈਂ<br />
ਚੰਗਾ ਹੈ ਨਾ ...<br />
ਇਸੇ ਬਹਾਨੇ ਤੂੰ ਆਵੇਂਗਾ ਤੇ ਸਹੀ ...<br />
<br />
ਕਰਜ਼ ਹੋਰ ਵੀ ਨੇ ....<br />
ਜਿਉਣ ਜੋਗੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੇਣ ਦਾ ਕਰਜ਼ <br />
ਚੁਪਕੇ ਜੇਹੇ ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਭੇਜੇ ਤੇਰੇ ਖਤਾਂ ਦਾ ਕਰਜ਼ <br />
ਜੋ ਕਈ ਵਰਾਂ ਮੈਨੂੰ ਗੋਦ ਵਿਚ ਲੈ ਸਹਿਲਾਂਦੇ ਰਹੇ ਨੇ<br />
ਸਬਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕਰਜ਼ ਤੇ ਉਹ ਹੈ <br />
ਜੋ ਤੂੰ ਬਿਨਾ ਜੁਬਾਨ ਹਿਲਾਏ <br />
ਖਾਮੋਸ਼ੀ ਨਾਲ ਫੋਨ ਉੱਤੇ ਕਹਿ ਦਿੰਦਾ ਸੀ <br />
ਮੈਂ ਉਸ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ ਦੀ ਵੀ ਕਰਜਦਾਰ ਹਾਂ <br />
ਜੋ ਅਚਨਚੇਤ ਮੇਰੇ ਹੋੰਠਾਂ ਉੱਤੇ <br />
ਤੇਰੇ ਖਿਆਲਾਂ ਨਾਲ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ<br />
ਤੇ ਕਈ ਵਰਾਂ ...<br />
ਬਿਨਾ ਹੋੰਠਾਂ ਨੂੰ ਜੁਮ੍ਬਿਸ ਦਿੱਤੀਆਂ <br />
ਖਿਲਖਿਲਾ ਕੇ ਹੱਸ ਵੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ<br />
ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ...<br />
ਸਿਰਫ ਮੈਂ ਹੀ ਸੁਣ ਸਕਦੀ ਹਾਂ ...<br />
<br />
ਸੁਣ ....<br />
ਮੈਂ ਤੇਰੀ ...<br />
ਕਰਜਦਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ .....!!<br />
<br />
<div class="yiv1443143526ii yiv1443143526gt" id="yui_3_7_2_1_1357835944448_7969">
<div id="yui_3_7_2_1_1357835944448_7968">
<div id="yui_3_7_2_1_1357835944448_7967" lang="EN-US">
<div id="yui_3_7_2_1_1357835944448_7966">
<div class="yiv1443143526MsoNormal" id="yui_3_7_2_1_1357835944448_8005" style="margin-left: 72.0pt;">
<span style="color: #e36c0a; font-size: 12.0pt;"></span><span lang="HI" style="color: #e36c0a; font-family: Mangal; font-size: 12.0pt;"></span><br /></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<table cellpadding="0" class="yiv1443143526cf yiv1443143526gz">
<tbody>
<tr><td><br /></td><td><br /></td><td><br /></td><td><br /></td><td><br /></td><td class="yiv1443143526io"><br /></td></tr>
</tbody>
</table>
</div>
हरकीरत ' हीर'http://www.blogger.com/profile/09462263786489609976noreply@blogger.com2